Groene thee, onsen en keramiek in Kyushu Japan

Welkom!

Wat leuk dat je dit leest. Dit is mijn eerste post op mijn nieuwe website….in mijn eigen taal. Vanuit Japan. Heel lang heb ik niets geschreven op mijn blog. Eind 2013 begon ik het mondjesmaat als een soort dagboek, een uitlaatklep.

In mijn blog deel ik met jullie momenten, die mij inspireren en die op de één of andere manier aantrekkingskracht op me hebben. Bijzondere plekjes die ik bij toeval tegenkom, zonder ernaar op zoek te zijn. Momenten die mijn hart raken. Heel persoonlijk dus. In de hoop dat het ook iets met jullie doet.

ISHIGAKI, JAPAN

Zoals je misschien al hebt gelezen, woon ik in Ishigaki. Een eiland in het tropische, zuidelijke deel van Japan. Daar waar de mensen heel oud worden. Als je wilt weten waar dat nu precies is, kijk dan eens op ⇢⇢⇢ DiscoverYaima.

Soms gaan Manabu en ik naar andere delen van Japan. En elke keer is dat weer een speciale ervaring. Nu hebben we net een reis naar Kyushu achter de rug. Een trip vol groene theevelden, keramiekdorpen, ryokans, onsen (♨︎natuurlijke baden) en Japans eten. Een mooie reis om mijn eerste post op mijn nieuwe website mee te beginnen.

VAN ISHIGAKI NAAR KYUSHU

Van Ishigaki naar Kyushu – HIROSHIMA

Startpunt van onze reis was Fukuoka, maar een belangrijkere tweede stop was Hiroshima vanwege familiebezoek, dus niet in Kyushu maar in Chugoku. We reisden vanaf Fukuoka met de comfortabele shinkansen en Manabu had het plan om een flesje drinken te kopen op het perron toen we een tussenstop maakten.

Je raadt al wat er gebeurde…—->Tussendoor uitstappen is dus geen goed idee als je reist met de snelle kogeltrein—->Maar gelukkig komt dat uiteindelijk allemaal goed hier in Japan.

Hiroshima is net het Amsterdam van Japan met zijn trams, kanalen, fietsen en underground scenes.

Okonomiyaki

Natuurlijk wilde ik hier okonomiyaki eten. Manabu komt uit deze regio, dus ik krijg regelmatig dit Japanse ‘junkfood’ voorgeschoteld. Okonomiyaki is een soort uit laagjes bestaande pannenkoek met daartussen noedels, ei, kool, taugé en bijvoorbeeld vis, inktvis, schaaldieren of varkensvlees. Het betekent letterlijk ‘gebakken/gegrild zoals je wilt’. Hij wordt gebakken op een teppan. Bovenop een laagje Japanse mayonaise en okonomiyaki saus met aonori zeewier en katsuobushi, gedroogde tonijn flakes. Voor Okonomiyaki mag je me ‘s nachts wakker maken.

Er is een eeuwige strijd tussen de Osaka okonomiyaki, waar het beslag gemixt wordt met de groenten en geen noedels bevat en de variant uit Hiroshima. Die van Manabu is nog steeds mijn favoriet ❤️

Qusamura

De bijzondere plek die ik je wil laten zien is Qusamura een winkel in een buitenwijk, waar wij fietsend naartoe gingen. Dit is het walhalla van een cactuskunstenaar. Of nouja, hoe noem je zo iemand? Een botanist, een plantbeeldhouwer…. In ieder geval, Kohei Oda heeft ontelbaar veel one-of-a-kind cactussen in zijn winkel die allemaal liefdevol verzorgd worden. Er staat zelfs een 50 jaar oude cactus van zijn vader, die 75 kilo weegt!

De cactussen hebben allemaal een eigen gezicht. Kohei Oda laat delen van verschillende cactussen aan elkaar groeien, wat heel bijzondere plantenkarakters tot gevolg heeft. Sommigen lijken net aliens of monsters uit oude Japanse verhalen.

Hij heeft de planten van zijn vader overgenomen, die zaden van overal vandaan opkweekte. Kohei Oda reist met zijn artsy cactussen Japan rond voor exposities en samenwerkingen met designers en modehuizen zoals Hermès. Hij werkt samen met keramisten, waarvan één wel heel bijzonder werk maakt. Wat is een plant en wat niet? Zie jij het?

Torii, tempels en herten in Miyajima

Vanuit Hiroshima zijn we naar Miyajima gegaan, een klein eiland voor de kust van Hiroshima bekend om zijn fotogenieke rode torii, de vele tempels en de tamme herten die rondlopen in het centrum.

De meesten maken een dagtrip naar Miyajima en vertrekken ‘s avonds weer met de ferry. Wij bleven een nacht in het nieuwe Hotel Miyajima villa zodat we het eiland ‘s avonds en ‘s morgens ook zonder hordes toeristen konden zien.

Torii

Een torii wordt gezien als een grens tussen de aardse en de spirituele wereld.

Deze torii is in het bovenste deel verzwaard met cement en staat op zijn eigen gewicht bovenop de zeebodem. Wat op zich al een bijzonder feit is.

Een aanrader is om de straatjes buiten het toeristische Omotesando te ontdekken. Toen wij er waren, was het volle maan. Om precies te zijn o-tsukimi, een festival om de herfstmaan te eren. De maan zou deze dag het meest helder zijn onder invloed van de stand van de zon, de maan en de aarde. Tijdens ‘moon day’ werd in een kleine shrine een bijeenkomst gehouden. Dit soort momenten zijn niet toeristisch en bijzonder om als ‘buitenstaander’ mee te maken. 

Als je van plan bent naar Miyajima te gaan, maak dan zeker een wandeling op het hogere gedeelte voor mooie uitzichten. In de lokale winkeltjes vind je soms leuke ideetjes op plattegronden gemaakt door designers uit de buurt. Of mooie handgemaakte kaarten zoals deze door Tofukuro.

Na Miyajima en Hiroshima vertrokken we met de shinkansen naar Fukuoka. Om van daaruit naar Ureshino te rijden. Diegene die mijn stories op instagram volgen, hebben al een voorproefje van onze reis kunnen zien.

URESHINO. VAN GROENE THEE & ONSEN NAAR KERAMIEK

Elke keer weer, vind ik het een verademing om de verstikkende hoogbouw steden te ontvluchten op weg naar de kleurrijke Japanse natuur. Ureshino in Kyushu stond op mijn lijstje omdat hier de ‘geboorteplaats’ van de groene thee in Japan moet zijn geweest. Groene thee is lang geleden door een monnik uit China naar Japan gebracht.

Ik ben altijd al een theeleut geweest, maar sinds ik in Japan ben gaan wonen ben ik verslaafd aan de Japanse thee. Het liefst drink ik alleen nog maar ‘natuurlijke’ thee. En het is helemaal te gek als ik weet waar het gemaakt is.

Veel mensen denken dat Japanners alleen thee drinken, maar het tegendeel is waar. Bijna elke Japanner drinkt graag koffie en het is nu net als in andere landen een soort hype. Japanners vinden het best gek dat ik, als Europeaan geboren in het Nederlandse koffielandje, geen koffie drink.

We hebben door rijstvelden en keurig gesnoeide theeplantages gereden. In oktober wordt nieuwe rijst geoogst.

Theeplanten (camellia) groeien het liefst op plekken waar de temperatuurverschillen het grootst zijn tussen dag en nacht. Dat is meestal op hoger gelegen berghellingen. Ze houden dan ook van een laagje mist in de morgen.

Er is hier zelfs een soort thee ‘dorp’, ‘ochachamura’. Je kunt hier zien hoe de thee mechanisch wordt verwerkt, zelf thee plukken, proeven en natuurlijk kopen. Wij vonden dit te toeristisch, maar laagdrempelig als je geen Japans spreekt en toch verschillende thee wilt proeven. Wij bezochten een willekeurige theewinkel langs de weg. Die zijn hier namelijk volop. 

Wist je dat de smaak van groene thee verandert afhankelijk van de temperatuur van het water en hoelang je de theeblaadjes daarbij in het water laat trekken? Groene thee kan zoet smaken, grassig, gerookt, nootachtig….

URESHINO ONSEN

Voor groene thee, maar ook voor de natuurlijke heet water baden moet je hierheen. Overigens is Kyushu in het algemeen bekend voor de goede onsen. Ureshino onsen staat in de top drie van onsen, die je huid mooier maken! Het is één van Kyushu’s beste onsen, met een goede kwaliteit alkaline houdend heet water wat zout en koolzuur bevat. Wanneer het wordt opgepompt, is het ongeveer 100˚.

De meeste onsen zijn gescheiden voor mannen/vrouwen (er zijn ook wel mixed onsen). Wij hebben genoten van een privé onsen buiten, welke je kunt huren voor een half uur of 50 minuten. Het water is een beetje slijmerig, wat heel apart aanvoelt. Maar mijn huid is nog nooit zo zacht geweest!

Ureshino onsen informatie bureau

YUDOFU

Hier in Ureshino gebruiken ze het speciale onsen water om er een inmiddels beroemd gerecht mee te maken. Ze koken er tofu in. Wist je dat tofu heel gezond en vooral heel lekker is? Verslavend lekker. Het onsen water uit Ureshino waarin de tofu wordt gekookt maakt de tofu zacht en de soep smaakvol, zelfs zonder specerijen. Verder worden alleen wat groenten, garnalen, paddestoelen en katsuobushi (gedroogde tonijnflakes) toegevoegd.

Het grappige is, dat Japanners een pakket Ureshino yudofu met alle benodigdheden (met onsen water in een flesje) kunnen versturen naar familie of vrienden, zodat zij dit zelf thuis kunnen maken.

Het versturen van koekjes en souvenirs naar familie is hier big business. Japan is zo’n uitgestrekt land met gebieden in verschillende klimaten, waardoor in elk gebied andere groenten voorkomen. Er wordt andere vis gevangen. Rijst verschilt per regio. In Hokkaido, het noordelijkste eiland, kan het bijvoorbeeld heel koud worden. Dit is dan ook de enige plek waar bijvoorbeeld goede boter wordt gemaakt. In Okinawa groeien ananassen en shikuwasa. Zo heeft elke regio zijn unieke ingrediënten. Daar maken de Japanners niet alleen in de lokale keuken maar ook in souvenirs, koekjes en in marketing van het binnenlands toerisme handig gebruik van.

HASAMI keramiek

Vanuit Ureshino reden we de volgende dag door naar Hasami. Deze plek is bekend om de keramiek die hier gemaakt wordt. En natuurlijk wilde ik de keramiekdorpen in Japan zien. Voor wie dit misschien niet weet, Japan is één van de beste plekken op aarde als het om keramiek gaat. Er is een eeuwenoude traditie van familiebedrijven en dorpen waarin nog steeds bijna alleen pottenbakkers wonen en werken. Mijn volgende blog post gaat specifiek over keramiek in Kyushu.

De poppen van HASAMI

In Hasami is naast keramiek nog iets geks. We reden wat rond door het landschap en verderop leek het heel druk te zijn. Wij dachten aan een evenement. Dichterbij bleek er niets te doen behalve dat het tussen de rijstvelden vol stond met poppen. Poppen op menselijke grootte, van een boer, tot een cameraman, tot zangers, tot bekende personen.

Ik dacht dat dit een project van een kunstenaar was, Manabu vond het vooral bizar. Bij een kraampje waar bento’s werden verkocht werd duidelijk dat dit het werk is van de bewoners van dit gebied. We weten niet of dit als grap begonnen is, maar die bewoners hier moeten wel humor hebben, vind je niet?

We reden door rijstvelden, kochten een zak rijst bij de boer, toerden door theeplantages naar het centrum van Hasami en vonden:

NISHI NO HARA

Dit is een nieuw design concept op het terrein van een voormalige keramiekfabriek. Op Nishi no Hara vind je concept stores en design shops met keramiek, schrijfwaren en interior goods van Japanse maar ook van Europese bodem. Zeker een bezoek waard. Mooi aangelegd met behoud van de oude gebouwen, tempel en tuin. Je kunt hier ook voor een koffie of lunch terecht. Wij gingen naar Monné legui mooks.

 

Kyushu rondom Ureshino, Hasami, Arita en Nagasaki is een regio om op het gemakje te bekijken. Japanners doen het in één dag. Er is veel te zien, te proeven en je krijgt van alles mee uit de Japanse cultuur, geschiedenis en handel met andere landen in het verleden. De keramiek hier is verbonden met de VOC in Nederland.